Beijing deel 2

Om nog maar eens even verder te gaan over de Metro, nooit gedacht dat daar zoveel over te vertellen viel, hebben we inmiddels al aardig wat afbeeldingen van Nederlandse sports ontdekt. Toch leuk dat ze ook aan ons kleine kikkerlandje denken. Een andere goede uitvinding is het projecteren van reclame op de muren vanuit de metro, zo heb je toch wat te kijken in zo'n saaie metrotunnel. Maar nu genoeg over de Metro, en maar eens iets vertellen over de bijzondere situatie rondom het update van onze blog. Onze blog is namelijk een van de vele sites die je niet vanuit China mag bekijken. Nu heb ik Wouter natuurlijk niet voor niets bij me om ervoor te zorgen dat alles wel gewoon werkt. Na wat gemopper en gezeur over slechte verbindingen etc is het blijkbaar toch gelukt na een aantal avonden. Anders zouden jullie dit immers niet lezen. //Het is niet helemaal gelukt, vandaar deze nieuwe blog.

Vandaag stond echter een bezoekje aan De Muur op het programma. Nu kun je natuurlijk een toertje boeken v.a. 12 euro om die muur te bezoeken met onderweg nog tal van stops langs winkeltjes, fabriekjes en meer van dit soort ongein, een bus nemen voor 2 euro p.p. Maar ja wij zouden Mirjam en Wouter niet zijn als we niet kozen voor de moeilijke weg namelijk de trein! In geen van de boekjes over China staat iets over een treinverbinding maar een internet site zegt dat je eenvoudig met de trein naar de muur kunt. Dus de wekker ging vanmorgen om 6 uur (je wilt immers niet tussen al die toeristen op de muur lopen) om de eerste trein van een uurtje of 8 te nemen. Eerst de metro naar het treinstation. Daar aangekomen lijkt dat ze het duidelijk in het chinees en engels aangeven hier duidelijk zijn vergeten. Met veel moeite weten we twee kaartjes te bemachtigen voor de totale prijs van 2 euro. Na nog een tijdje wachten kunnen we eindelijk in de trein stappen op weg naar de muur. Na zo'n ander half uur zien we voor het eerst stukjes van de muur en zijn we er bijna. Op de muur lopen dan echter al duizenden mensen. Snel het laatste stukje naar boven om toch die muur even onder je voeten te voelen. Wij dachten echter dat we bij een bezienswaardigheid waren maar het tegenovergestelde blijkt het geval, wij zijn hier de bezienswaardigheid. Ik hoop maar dat mij. Haar een beetje heeft gezeten, en mijn rode hoofd niet zichtbaar is op foto's want al na 10 minuten stonden we meer dan 50 keer op de foto. Als we ons voor de gein een keer tijdens de klim omdraaien zie je achter je minstens 5 camera's om je gericht. Zo nu en dan geven we ons er maar aan over en poseren we maar even, je bent dan alleen we zo 10 minuten verder want iedereen wil met je op de foto. Maar ja, jullie willen natuurlijk weten hoe het met die Muur zit. Indrukwekkend, Steil, Ongelijk, Toeristisch zijn denk ik de woorden om het te omschrijven. Na 2 uurtjes wandelen over de muur, doen al je beenspieren zeer, wil je heel graag nog meer water drinken en iets eten. De foto's zeggen denk ik genoeg. En dan nog even over gisteren, toen was het niet zulk mooi weer, mistig en regenachtig. Dit liet ons echter niet weerhouden van een trip naar de Tempel van de Hemel. Een enorm park met daarin diverse altars. Erg mooi om te zien, maar vooral ook leuk om in het park eens even te kijken naar alle activiteiten die men hier onderneemt, van spelletjes tot danslessen, van fitness tot tai chi. Om Wouter toch echt te laten genieten van zij Beijing avontuur moest er die avond natuurlijk de bekende Peking Eend worden gegeten! Morgen de laatste uurtjes in Beijing, daarna vliegen we naar Xian omdat er in de nachttrein alleen nog maar hard seats (houten bankje of staanplaats voor 9 uurtjes) beschikbaar waren. Tot later!