The Chinese experience!

Vandaag was de laatste dag in Bejing. We zouden immers die avond de vlucht Bejing - Xian nemen. Dit werd nog een hele onderneming, lees vooral verder :)) 
Maar allereerst zouden we naar het zomerpaleis gaan, dit is attractie numer 2 in Bejing na de verboden stad. Dus vol goede moed nog een westers ontbijtje in het hostel naar binnen gewerkt en vervolgens richting de hutong op zoek naar de bekende metro. Na een gesmeerd metro-ritje stapten we uit in Bejing noord. Vervolgens was het een half uurtje lopen naar het zomerpaleis. Echt een mooi stukje geschieden, het zomerpaleis is eigenlijk een verzameling tempels midden in de metropool Bejing die vroeger gebruikt werd door de keizers om even 'terug te trekken'. Echter was het het weekend, waar we natuurlijk niet over hadden nagedacht en dus waren er ook massa's Chinezen op de been. En aan massa's raak je (helaas) snel gewend, aangezien er hier 1,5miljard Chinezen leven.....

Afijn, na een aantal, mooie foto's geschoten te hebben en wederom veel te veel gelopen te hebben (peking legs) zijn we terug gegaan naar ons hostel en hebben we de taxi naar Bejing airport genomen. Na een goede maaltijd dachten we het vliegtuig in te stappen ( we zouden om 18.10 vliegen ), maar nadat we erin zaten en we naar de startbaan waren getaxied, vlogen we toch niet....Er werden wat self-checks gedaan en er werd medegedeeld dat we een technisch defect hadden en dus niet gingen. Dus om 20.30 stonden we weer binnen in de vertrekterminal. En JA, dan begint het Chinese avontuur dus echt. 1 man pakte een microfoon en begon 5 minuten lang Chinees te schreeuwen, vervolgens was er een hoop commotie en begonnen er zich twee groepen te vormen. Na een gebrekkige uitleg kon je OF wachten OF met een kameraad meelopen om het ticket om te boeken naar een latere vlucht. Wij kozen voor het laatste. Dus gingen we met 100 man in optocht weer terug naar de vertrekhal. Ineens begon de meute steeds sneller te lopen, maar gelukkig heb ik lange benen ;) Wij voelde aan ons water al aan dat er uiteraard minder overige plekken waren dan beschikbaar, dus ik zette nog een sprintje in van 500 meter. Na 10 Chinezen bij het loket weggeduwd te hebben gooiden we onze paspoorten en de originele boarding pass naar de andere kant van het loket. En wonder boven wonder kregen we een nieuwe vlucht, nu om 21.20. Het was inmiddels een aardig geschreeuw, geduw en gestamp geworden. Maar ja, moet je je koffers dan meenemen? Ja dus, en na 33 pogingen ging een Chinees voorop lopen en sprintten wij er weer achteraan. Koffers van de band halen en opnieuw inchecken. Vervolgens weer door de douane en moesten we ook onze taxi nog even omboeken ( die zou in Xian wachten ). Dat ging nog aardig soepel en kwamen we midden in de nacht aan in Xian.

Ondertussen hadden we nog een paar nieuwe Spaanse vrienden gemaakt die nog geen hotel hadden en wij besloten om de taxi te delen, zodat ze ook bij ons hostel iets konden zoeken. Ondertussen hadden we genoeg ervaring opgedaan in China dat we gewoon tegen onze taxichauffeur riepen '4 personen', hij 1 keer raar keek en we vervolgens toch alles in de taxi gepropt gekregen ;) Hij verstond toch geen Engels dus nee zeggen ging niet :))

Na ons nachtelijk avontuur ( Chinese experience ) waren we in Xian, de oude hoofdstad van China! De eerste dag hebben we eerst maar eens een beetje bijgeslapen en zijn we de stad ingegaan. Daar hebben we de oude poorten van de stad bezocht ( Bell tower en Drum tower ) en het zogeheten 'muslim quarter', een mix van Chinees en Arabisch. Een drukte van belang, duizenden Chinezen en markten a la Istanbul. Ook nog de 'grote moskee' bezocht, een mix tusen een chineze tempel en de inrichting van een arabische moskee. Heel bijzonder. Toen zijn we terug gegaan naar ons hotel en hebben we bij een zogeheten 'hotpot restaurant' gegeten. Je merkt ook dat de hoeveelheid Engels exponentieel terugloopt met de afstand tot Bejing, het wordt allemaal veeeeeel minder. We liepen dus het restaurant in en we werden door 6 man sterk geholpen ( alles werd aan de kant gezet en uit de kast gehaald ) maar niemand begreep ons ;) Och, dat hebben we op het werk ook wel eens.....

Maar daar kwam toch de redding, een meisje dat een woordje Engels sprak. Wij dus mee naar de voorkant, waar we dus allemaal gerechten konden uitzoeken die we dus zelf in de hotpot aan onze tafel mochten gooien. Een hotpot is dus een voorraad bouillon met kruiden (spicy of niet) waar je al je eten zelf in kookt. Dus mocht je ooit nog haai, hond, eend, kippenvel of andere Chineze delicatessen willen koken, dan ben je hier aan het juiste adres! Nadat we wat hadden uitgezocht wat redelijk normaal leek, gingen we dan ook echt koken en dit smaakte allemaal verbazingwekkend lekker! Ondertussen zagen we bij onze Chinese tafelburen ook nog wat liggen dat op een schaal vol met rauwgesneden ham leek, dus bestelden we dat er maar bij! Na deze feestmaaltijd, inclusief 4x een halve liter bier en 1,5 liter cola ( kleinste variant ) te hebben weggewerkt waren we maar liefst 118 yuan kwijt.....Dat is dus ongeveer 15 euro.......Leker geslapen met een volle buik :))

De volgende dag was het plan om naar toeristenattractie nummer 1 te gaan, de zogeheten Terracotta Warriors. En we gingen met de Chinese bus! Nieuw 'Chinese adventure'. Eerst moesten we de bus nemen vanaf ons hostel naar het treinstation, dat ging nog redelijk goed. De bus kost overal 1 yuan, 12,5 eurocent. Geen geld dus. Maar dan sta je op een groot Chinees station met 100.000 mensen waar niemand een woord Engels spreekt en je de bus moet nemen naar een toeristenattractie. Zou aangegeven moeten zijn, zal je denken, maar niet in China.... Na een half uur zoeken zag Mirjam ineens de bussen staan en konden we instappen. Na een uur rijden en 7 yuan p.p. armer waren we dan ook bij de terracotta warriors aangekomen. Helaas is het nu wel gaan regenen, maar we hadden onze regenkleding bij ons. Eerst maar eens kaartje kopen, maarja waar is de kassa? Die bleek na een kwartier lopen vooraan te zijn en dus konden we weer terug :( Waarschijnlijk stond het er wel in koeieletters in het Chinees, maar daar maken wij geen chocola van....

Na twee kaartjes gescoord te hebben ( 150 yuan p/p , prijsinflate werd ineens erg hoog ) konden we dan richting de ingang. Overigens wist Mirjam met een o/v kortingskaart ( nederlandse spoorwegen, jawel) 50% korting te scoren, want lezen kunnen die Chinezen toch niet :)) Toen zagen we ineens onze Spaanse vrienden en hebben we besloten om een gids te delen. Maar die ging rap! Nu weten we ook waarom Chinezen en Japanners 'foto foto' roepen want de gids ramt 300 jaar geschiedenis in een vlotte 70 minuten erdoor. Na 10 keer op de rem getrapt te hebben konden we toch een aantal foto's maken en de plakkaten lezen. Maar al met al kan deze 'bezienswaardigheid' toch in het rijtje met tourist traps, want het is extreem duur en extreem toeristisch. Afijn, na een paar uur besloten om de bus terug te nemen naar het hostel met een tussenstop bij een mausoleum, dachten we....

Eerst stonden we appelig te kijken bij wederom een Chinees bus-vertrekpunt, toen er ineens een bus stopte en een dame Xian riep! Ja, daar moeten we naartoe! In de lonely planet stond immers ook dat deze bus daar stopte...... Niet dus..... Bleken er gratis shuttle-bussen te gaan maar niemand kon vertellen waar die dan vertrokken...Naja, toch maar terug naar ons hostel en Xian en 's avond hebben we lekker weer bij ons hotpot restaurant gegeten.

Nu gaan we lekker slapen en morgen hebben we nog een dagje Xian, gaan we nog even kijken wat we gaan doen, afhankelijk van het weer. Morgen vliegen we verder, om 23.00 uur 's avonds gaan we naar Chengdu. The Chinese experience continues!